Τετάρτη, Δεκεμβρίου 20, 2006

Z4 M



Το αυτοκίνητο ήταν για κείνη λιγάκι φετίχ. Όπως και για πολλούς νεοέλληνες. Είχε βέβαια τους δικούς της λόγους γι’αυτό. Που δεν έχουν και τόση σημασία εν τέλει.

Αγόρασε ολομόναχη το πρώτο της αυτοκίνητο αρκετά μεγάλη ήδη και με τη δουλειά της. Ομως το μόνο που κατάφερε ως προς την επιλογή του τότε ήταν το χρώμα. Ηταν κατακκόκινο. Ηταν και Alfa Romeo αλλά όχι το μοντέλο που ήθελε. Όφειλε να επιλέξει συμβατικά και όσο το δυνατό πιο σύμφωνα με τα γούστα των άλλων. Με το ρόλο της. Με αυτό που οι άλλοι περίμεναν από εκείνη.

Το δεύτερο αυτοκίνητο ήταν πιο νευρικό και δίπορτο. Ήταν και πάλι όμως το αυτοκίνητο που θα ενέκριναν οι άλλοι. Δεν την πήγε και πολύ μακριά. Στα 40.000 χλμ το άλλαξε και αυτό.

Το τρίτο αυτοκίνητο ήθελε να το διαλέξει. Ξεκίνησε μια και δυό να βρει τα θέλω της. Είχε πιά κερδίσει τα προς το ζην. Είχε καταφέρει κάποια πράγματα στη ζωή. Δεν όφειλε να δώσει λόγο σε κανέναν. Οι συμπτώσεις την έκαναν να επιλέξει και πάλι συμβατικά. Μια στραβή κουβέντα του πωλητή όταν πήγε να δει το αυτοκίνητο που ήθελε, μια στραβή κουβέντα ενός άνδρα που τα ήθελε όλα δικά του, λίγο και ο φόβος του τι θα πει ο κόσμος… Πήρε ένα καλύτερο αυτοκίνητο, δίπορτο και δυνατό. Αλλά με μεγάλο πορτ- μπαγκαζ, ικανοποιητικό για τα μάτια όλων. Ήταν λίγο κουπέ, λίγο σπορ, ήταν ακριβότερο αλλά βρε αδερφέ πολλοί του κύκλου της θα το επέλεγαν. Ήταν άλλωστε και intellectuel ως αυτοκίνητο. To κράτησε περισσότερα χρόνια. Πήγε και κάποια ταξίδια με αυτό καθώς πλέον η δυνατή του μηχανή ταίριαζε με τη ζωή της που είχε λίγο ελεύθερο χρόνο από καιρού εις καιρόν. Στο πορτ μπαγκαζ εκτός από ψώνια και άπειρες μετακομίσεις, φόρτωνε και τα βιβλία που έγραφε. Με αυτό το αυτοκίνητο ερωτεύθηκε τον μόνο άνθρωπο που επιθύμησε ποτέ αληθινά.

Όμως μεγάλωσε και σκεπτόταν ότι οφείλει στον εαυτό της πριν τη χώσουν στο μεγάλο μαύρο αυτοκίνητο (που προφανώς δεν θα ήταν υπουργικό) να κάνει του κεφαλιού της.
Ο πωλητής ήταν ευγενέστατος και αγνόησε τις κάπως εντονότερες μετά από τόσα χρόνια ρυτίδες της. Αγνόησε επίσης το γεγονός ότι ήταν γυναίκα.

Της έδωσαν τη Ζ4 της έκθεσης. Ένα υπέροχο μοντέλο Μ. Που για να προχωρήσει λίγο αξιώνει 4η ταχύτητα. Που δε ρολάρει. Πετάει. Και που θυμίζει με το θόρυβο της μηχανής του ότι το καλύτερο που έχει να κάνει κανείς είναι να πετάει. Της είπαν μάλιστα ότι θα είναι άριστη διαφήμιση για το μοντέλο. Το καινούργιο πανέμορφο μοντέλο…
Το πήρε ανενδοίαστα.

Για κάποιο λόγο δεν σκέπτεται πιά τους άλλους τόσο. Δε νοιάζεται που δεν θα χωράει όλη η παρέα σε αυτό. Μπορεί να πάνε με το άλλο. Με κάποιο άλλο. Δεν υποχρεούται να μεταφέρει στο αμάξι όλη της τη ζωή. Το πορτ μπαγκάζ χωράει το σήμερα και μόνον.
Δεν νοιάζεται ούτε για τον επαγγελματικό ή κοινωνικό της περίγυρο. Θεωρεί τις σκούρες τους μερσεντές ή τα τεράστια τζιπ ασήκωτα και άξια να κουβαλάνε την κατάθλιψη της χωρίς νόημα ζωής τους και μόνον. Το δικό της κουρσάκι χωράει μόνον τον έρωτά της ή ένα φίλο ή ένα σκύλο. Μια μοναδική αγάπη. Και την ίδια. Της αρκεί.
Δεν νοιάζεται ούτε για την οικογένεια. Λίγο που βοήθησε η μοίρα, λίγο που αλλάξανε μυαλά και οι μεγάλοι «το τετράθυρο να μας πάει και σε κανένα γιατρό» δεν την αφορά. Ας πάει όποιος θέλει στο γιατρό πετώντας με το διθέσιο. Η καλύτερα ας μην πάει στο γιατρό. Αυτό το αμάξι δεν φιλοξενεί εκ φύσεως την αρρώστια και το θάνατο. Μονάχα το παιγνιώδες ύφος της ζωής.
Είναι φυσικά και ακριβό. Αλλά όχι πλέον ενοχές. Ο αυτοδημιούργητος άνθρωπος δικαιούται και αυτός τη χαρά. Ο διανοούμενος δικαιούται και αυτός το γέλιο και την ταχύτητα, την ανεμελιά και την τρέλα. Οι ιδέες του χωράνε μόνον στο μυαλό και τα αισθήματα μονάχα στο στήθος. Οι φίλοι με τα 2 CV, τα SAAB, και τα Passat, ας κρατήσουν τη συμβατική τους σκέψη για τους υπουργούς που επισκέπτονται ταπεινά… μήπως και κάτι τσιμπήσουν.
Είναι βέβαια και το γεγονός ότι είναι ανδρικό αμάξι. Θα την κλείνουν στο δρόμο, θα της μπαίνουν από δω και από εκεί, θα την στριμώχνουν οι νταλίκες. Τι φταίει που γεννήθηκε στην εποχή που οι γυναίκες κερδίζουν και μπορούν? Όχι δεν τη νοιάζει πια. Η εποχή που κάποιος της έλεγε: Αν οδηγούσες ένα Peugeot 205 θα ήταν αλλιώς, έχει περάσει. Η εποχή που την κατηγορούσαν γιατί είχε «οργασμό» παρόλα αυτά είναι φευγάτη. Το Ζ4 επιτρέπει οργασμούς και χαρές. Σε άνδρες και σε γυναίκες. Και σε άλλα φύλα προφανώς. Οι νταλικέρηδες ας κάνουν τη δουλειά τους. Εκείνη τη δική της.

Αν τη δείτε να πετάει αυτές τις μέρες κάπου δώθε μην απορήσετε. Παρότι μοιάζει να οδηγεί μια Ζ4Μ δεν είναι αυτό που νομίζετε απλά. Ο δρόμος μέχρι το κουρσάκι αυτό ήταν πολύ μακρύς και δύσβατος. Τόσα τα όχι, τόσα τα εμπόδια. Όμως πρόλαβε και το έκανε. Σιγά σιγά θα κάνει και άλλα πράγματα. Όταν τη συναντήσετε λοιπόν να θυμάστε ότι δεν τρέχει με τα γκάζια του, δεν μοστράρει, δεν προκαλεί. Μόνον υπόσχεται και μοιράζεται μαζί σας μια ευχή. Όλα τα θέλω επιτρέπονται, παλεύονται και κερδίζονται. Η ελευθερία επιτρέπεται. Το παιχνίδι επιβάλλεται. Η χαρά είναι εδώ. Και δεν τρέχει. Πετάει.

25 σχόλια:

Walter είπε...

...καλό μου αμάξι που περνάς απ' τ' απαίσιο ξυστά...

zinon είπε...

Ελένη ένα έχω να πω και για τούτο δω το ποστ και για το προηγούμενο, το οποίο μού ‘ριξε και μένα (καταπώς όμως φαίνεται και σε όλους όσους το διάβασαν) μια γερή γροθιά στο στομάχι. Έχω και μία απορία: πότε θα κυκλοφορήσουν όλες αυτές σου οι ιστορίες;;;

Όσο για το αυτοκίνητο που πήρε η φίλη μας έχω να πω το εξής: τα αυτοκίνητα, όπως και όλα τα πράγματα στη ζωή, δεν είναι ούτε ανδρικά ούτε γυναικεία. Είναι και αυτά από τα αντικείμενα που κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη (συνήθως) και μερικές φορές πιο πολυτελή και πιο ωραία. Είναι από τα δώρα που καμιά φορά οφείλουμε να κάνουμε στον εαυτό μας. Άλλωστε και η πρωταγωνίστρια (ποια να είναι άραγε) δεν είναι πια μόνη στη ζωή. Και έχοντας μια πιο συγκεκριμένη εικόνα πιθανού συνεπιβάτη έκανε και το μεγάλο βήμα. Αυτό είναι από μόνο του ένα θαύμα. Να ξέρεις δηλαδή ποιος είναι ο συνοδηγός σου. Γιατί όπως τα έχουμε καταφέρει σήμερα δεν τίποτε δεν είναι απολύτως βέβαιο!!!

gb είπε...

Καλά έκανες! να το χαίρεσε!
Αξίζει να καυχιέσαι για δεξιοτεχνίες εν κινήσει!!.....

merci, gia ti giortini zestasia..

Ανώνυμος είπε...

Τώρα γιατί εμένα μου βγαίνει να ρωτήσω. Θα βγάλουν άραγε αυτοκίνητα του ενός ατόμου; Σκληρό; Αληθινό.

Ανώνυμος είπε...

Ερχονται μέρες με όνειρα.
Απ'αυτά που καβαλάνε στα 300+ άλογα της Ζ4Μ, ή που κρύβονται μέχρι την επόμενη γιορτή.
Μέχρι να γίνουμε ικανοί των ονείρων μας ιππότες, ας ευχηθούμε όλα εκείνα στα οποία έχουμε πάψει να ελπίζουμε...

Eleni63 είπε...

Ευχαριστώ παιδιά...

Γιώργο το πικρό σου σχόλιο νομίζω δεν είναι τόσο πικρό όσο νομίζεις. Μια δυνατή μοτοσυκλέττα δεν είναι σκληρή εικόνα. Ο μοναχικός καβαλάρης ήταν πάντα ερωτική, μυθική, ηρωική φιγούρα.

Ανώνυμος είπε...

Αναρωτιέμαι αν στα αυτοκίνητά σου δίνεις όνομα.

Αν ναι, πώς μπορεί κανείς να αποκαλέσει μια Ζ4;

Αναρωτιέμαι επίσης τι χρώμα να ΄ναι.

Καλορίζικο λοιπόν το "κουρσάκι" (όπως λες), να ζήσεις μόνο χαρές μαζί του, στο εύχομαι.

anonymos είπε...

Την είδα την μικρούλα, την είδα ψες αργά και η κοπέλλα δίπλα μου της φώναξε:" Δεν πας καλύτερα να πλύνεις κάνα πιάτο?!!!!"

Κι ύστερα λένε τους άντρες φαλοκράτες!

Eleni63 είπε...

Oχι Antvol. Δεν έχουν όνομα τα αυτοκίνητα που απέκτησα κατά καιρούς. Ηξερα επώνυμο μόνον το θρυλικό Χέρμπυ στο κατσαριδάκι.
Το συγκεκριμένο είναι γκρι με κόκκινα καθίσματα. Οποιοδήποτε άλλο είχε χρόνο αναμονής 6 μήνες. Είναι νομίζω ωραίο αμάξι.
Ευχαριστώ για τις ευχές.

Eleni63 είπε...

Συμφωνώ Ανώνυμε ότι ξεκινάει συχνότερα η στάση αυτή από τις γυναίκες. Θυμάμαι παλιότερα όταν ένας άνδρας δικαιούτο να ξοδεύει μόνον για τσιγάρα και εφημερίδα ενώ όλα τα άλλα έξοδα ήταν ή ύποπτα ή γκει... διαμαρτυρόμουν πολύ και εγώ. Σήμερα και να καλωπισθεί μπορεί κάποιος και να πάρει ένα δώρο και να ξοδέψει για ένα δώρο του εαυτού του. Και ας είναι και αρσενικός.

Eleni63 είπε...

Ζίνων τι εννοείς πότε θα κυκλοφορήσουν? Σε βιβλίο? Οπως βλέπεις οι περισσότερες είναι διάλογοι με μπλόγκερς. Τη Μόνικα την έγραψα με αφορμή τον Αngo. Δεν έχω τέτοια πρόθεση. Ισως βέβαια όλοι εδώ να δοκιμάζουμε τις δυνάμεις μας. Ισως. Αλλά όπως έγραψα παλιότερα στο Νυκτίπολο ενόψει έντονης διαφωνίας, αυτά τα κείμενα δεν είναι καλοδουλεμένα. Είναι εφήμερα και αυθόρμητα. Ισως αν τα δούλευα ή αν τα δουλεύαμε όλοι περισσότερο να μην κυκλοφορούσαν ποτέ. Ούτε καν στον κυβερνοχώρο.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια που πάντα περισσεύουν και μου χαϊδεύουν την ψυχή (όχι γιατί είναι επαινετικά αλλά γιατί είναι ειπωμένα με καλωσύνη. Αυτή ακριβώς η καλωσύνη που σε κάνει να ακούς και το ανείπωτο.
Και φυσικά και στην τελική σου παρατήρηση έπεσες διάνα.

Eleni63 είπε...

GB εγώ ευχαριστώ για την καθημερινή ξεχωριστή παρουσία.

Ανώνυμος είπε...

"όλα τα θέλω επιτρέπονται,παλεύονται και κερδίζονται...Η χαρά είναι εδώ...".
Προσυπογράφω,Ελένη!
Να το χαρείς και καλές διαδρομές να έχεις!

Ανώνυμος είπε...

Σού εύχομαι υπέροχες, μαγικές διαδρομές, έξω από την "πεπατημένη"...

αθεόφοβος είπε...

Ποτέ δεν μετάνιωσε κανείς όταν ακολούθησε τις επιθυμίες του.
Ο δε βίος βραχύς...κτλ
Καλή επιλογή !

zinon είπε...

Ωραία μας τα λες… Σκέψου δηλαδή να ήταν και καλοδουλεμένα τα κείμενά σου. Πάντως εγώ νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος να πεις μια ιστορία είναι να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο να τα πει αυθόρμητα. Εσένα μάλιστα που ο λόγος είναι προφανώς μεγάλο προτέρημα δε σου χρειάζεται και πολλή επεξεργασία! Τις περισσότερες φορές άλλωστε η επεξεργασία και το ψείρισμα είναι τελικά οι αιτίες να μην κάνεις πράγματα και τελικά να μη ζεις!!!

Σε ένα μόνο διαφωνώ. Δε νομίζω ότι σου κάνω κομπλιμέντα ούτε ότι παραβλέπω κάτι. Απλώς λέω αυτό που σκέφτομαι και νιώθω διαβάζοντας τις ιστορίες που σκαρώνεις. Όπως άλλωστε θα έχει διαπιστώσει είναι καλύτερα για μένα να παραμένω αναγνώστης…

Aphrodite είπε...

ΠΕΡΙΜΕΝΩΒΟΛΤΑΠΕΡΙΜΕΝΩΒΟΛΤΑΠΕΡΙΜΕΝΩΒΟΛΤΑΠΕΡΙΜΕΝΩΒΟΛΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!

λολ!

Να το χαίρεσαι - και μου άρεσε ΠΑΡΑ πολύ όλη σου η περιγραφή! Εχω τρέλλα με τα αυτοκίνητα και οι φίλες μου με κοιτούν σαν ούφο - ναι, δεν το γυαλίζω λες και είναι γκόμενος, αλλά δεν το έχω απλώς για να πηγαίνω απο εδώ εκεί, ούτε φυσικά για μόστρα, μπλιαξ.. απλώς.. μου μιλάνε ρε παιδί μου!!! Κι άμα πετύχω μια γυναικάρα στη γκρι Ζ4 με τα κόκκινα καθίσματα να οδηγεί σαν άνθρωπος κι όχι σαν... να μην πω, θα βγω στο φανάρι για υπόκλιση, θα ξέρω ότι είσαι εσύ!!! (οι άλλες πάω στοίχημα ότι θα οδηγούν τα ξαδερφάκια της... σα να μην πω τί!).

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΝΕΟΣ (0)07, ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΚΙ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΓΕΡΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ...

και πολλή πολλή αγάπη από παντού!!!!

ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ

Aphrodite είπε...

και χρόνια πολλά και καλή τύχη σε όλου του κόσμου τις Μόνικες...
:(((

gravoura είπε...

΄Ολες σου οι διαδρομές άνετες και χαρούμενες.
Καλή Χρονιά.

Eleni63 είπε...

Afroditi ευχαριστώ για όλα. Βόλτα να σε πάω ευχαρίστως και μάλιστα πολλές. Νομίζω πως θα χρειασθούν πολλά χιλιόμετρα για να ξετυλίξουμε τις υπάρξεις μας...
Να χαίρεσαι τα παιδιά σου και τον απίθανο εαυτό σου.

Eleni63 είπε...

Aθεόφοβε, Ζινον, Γκραβούρα,
ευχαριστώ και εύχομαι να βλεπόμαστε συχνά όλο το χρόνο να διαβαζόμαστε και να είμαστε φιλαράκια.

Ανώνυμος είπε...

Καλέ κατάλαβα καλά!

BMW?


Καλορίζικο!

Όμορφα και ξέγνοιαστα ταξίδια!

Και μην ξεχνάς....πάτα το αντέεεεεεχει!


Καλορίζικο!

Eleni63 είπε...

Σταύρο καλά κατάλαβες!!! Ευχαριστώ για τα τόσα ηλεκτρονικά λουλούδια.

Ανώνυμος είπε...

Βλέπω post γιά αυτοκίνητο;
Δεν γίνεται να μη σχολιάσω. Ωστε Ζ4 Μ !!! και γω ονειρευόμαι να τοποθετήσω μοτέρ 2,5lt στην δική μου ταπεινή 316ι coupe των 115 ίππων, αν και είναι ακόμη 3 ετών.
Αυτομάτως λοιπόν μπαίνεις στην λίστα των petrolhead, μαζί με τον Mickey, Andy, Reactor και μερικούς άλλους, με αρχηγό φυσικά τον Γάτο.
Καλορίζικη λοιπόν, καλά γκάζια αλλά και μεγάλη προσοχή γιατί από τεστ που έχω διαβάσει, επειδή ειναι θηλυκό άγριο, καμπυλόγραμμο και ξεβράκωτο, αν την παραζορίσεις στο όριο της δεν θα σε ειδοποιήσει, παρόλα τα καλούδια ενεργητικής ασφάλειας (DSC,DTC κλπ.) που φορά, αλλά θα γυρίσει και θα σε δαγκώσει απροειδοποίητα.
Και πάλι πολά πολλά χαρούμενα και γρήγορα χιλιόμετρα.

Eleni63 είπε...

To σχόλιό σου το έλαβα πολύ σοβαρά giant13. Διαφωνώ με το χαρακτηρισμό της 316 αλλά τι να σου πώ. Εμένα μου πήρε χρόνια να τολμήσω. Επίσης ευχαριστώ για την ένταξή μου στη σχετική ομάδα η οποία με τιμά. Επισημαίνω απλά ότι η αυτοκίνηση σε αντίθεση με την πολιτική και τις θρησκείες δεν επιτρέπει αρχηγούς.Ελευθερία πάνω από όλα. Κάτι άλλωστε που πρεσβεύει και ο Γάτος.