Θερινής μωρίας εγκώμιον

Δεν θα γράψω σήμερα για τα αγαπημένα μου θερινά αναγνώσματα, ούτε γι’αυτά της παιδικής μου ηλικίας, ούτε για τα βιβλία που διαβάζω τούτο το καλοκαίρι. Θέλω να κουβεντιάσουμε για τα εποχικά αυτά βιβλία που φέρονται ως φρούτα εποχής. Συχνά τα βλέπεις και σε παραλιακά καρότσια ή «εκθέσεις βιβλίου» δίπλα σε παραλίες θερινών διακοπών. Όμως δεν είναι ούτε ροδάκινα, ούτε καρπούζια.
Θα έλεγα ότι το θέρος εμφανίζονται βιβλία επικίνδυνα για την κατηγορία του είδους.

Τα βιβλία διαφημίζονται συνήθως πριν τα Χριστούγεννα και πριν το καλοκαίρι. Βιβλία δηλαδή ως φθηνότερα δώρα και βιβλία για πληκτικά καλοκαίρια.
Συνοδεύονται από τη σχετική αρθρογραφία: τι διαβάζει ο Πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η κ. Μαρικοστοπούλου, η κ. Διαβαζοκοστίδου κλπ. Συνεντεύξεις θερινών συγγραφέων δώθε κακείθεν ανθούν. Τα αντικείμενα αυτά (κάθε βιβλίο είναι και αντικείμενο) πωλούνται ευρύτατα.

Το ποστ σήμερα επιθυμεί να αναφερθεί στα βιβλία του καλοκαιριού, όπως πληθαίνουν πλέον τα τελευταία χρόνια. Την ειδική αυτή κατηγορία που είναι κάτι ανάμεσα σε περιοδικό και βιπερνόρα, κάτι σε μικρό σχήμα με επίφαση όμως βιβλίου. Για το πλοίο, για το σταθμό του τραίνου, για την ηλιοθεραπεία, για να μην μαλώνουμε, για να έχουμε κάτι να λέμε, για να περνάει η ώρα που δεν περνάει με τίποτε. Και για τους θερινούς συγγραφείς που υπηρετούν με ζήλο το λειτούργημα. Πολλοί εξ αυτών είναι διάσημοι πολιτικοί, ηθοποιοί, μάγειροι, κλπ τόσο διάσημοι που να εξασφαλίζουν την κυκλοφορία του αντικειμένου. Βιογραφίες, μυθιστορήματα, νουβέλες, ιστορικές αναλύσεις, ψυχοκοινωνιολογικά, συνταγές ζωής και ευτυχίας, κάθε τύπου και στυλ.

Συνήθως αυτά τα βιβλία έχουν μεγαλούτσικα γράμματα καθότι τα γυαλιά ηλίου δυσκολεύουν την όραση και θέματα αστυνομικοσεξουαλικά. Με πολλές γνωστές λέξεις και με πολύ κουτσομπολιό, φανερό ή αφανέρωτο. Πάντα κάτι σου θυμίζουν, σαν σήριαλ Παπακαλιάτη. Το είδες, πέρσι ήταν(?), και στο σινεμά. Η το ξέρεις και από την εφημερίδα το θέμα. Παίζει στην τηλεόραση ή θυμίζει μοδάτο στέκι.
Οι τίτλοι από αυτούς που συγκρατείς και τα εξώφυλλα χαριτωμένα. Ταιριάζουν με φόρεμα, μαγιό και σαγιονάρα.
Με αίμα και σπέρμα ποτισμένα, με λαγνεία και κουλτούρα περιλουσμένα. Με πληροφορίες γαργαλιστικές.
Ιδίως με κουλτούρα.
Με ονόματα ηρώων ποιητικά.
Όταν σε βλέπουν, καθότι το θέρος, βοηθά το θεάσθαι, βγαίνουμε έξω, να μην ντρέπεσαι. Μετά το Γιάλομ και την επιτυχία του έχουν και πολύ ψυχοθεραπεία στη συνταγή. Κάποια πάθηση τέλος πάντων. Σερβίρονται με μπουρδολογία, ύφος και κοτσάνες. Και με πολύ κακά ελληνικά.
Το πρόβλημα με τα αναγνώσματα αυτά είναι ότι λόγω της υπερβολικής τους διαφήμισης – πρέπει με κάθε θυσία να γίνουν και μόδα- οδηγούν το χαρτί στην πεποίθηση ότι είναι βιβλίο και φαίνεται. Ότι και ο συγγραφέας του είναι δημιουργός.
Προϊόντα κατανάλωσης δεν ελέγχονται από τον κώδικα τροφίμων και ποτών, όπως τα πατατάκια και καλύπτονται από την ελευθερία του λόγου. Δεν παίρνουν άδεια, όπως τα φάρμακα από τον ΕΟΦ και δεν απαιτούν έξοδα σοβαρά για να κυκλοφορήσουν. Δεν απαγορεύονται όπως το χασίς και σου προσφέρουν ένα αέρα διάκρισης. Η μόδα τους απαιτεί καλό εκδότη, γνωστό συγγραφέα και τεράστια ευκολία.
Με τα χρόνια, ο εθισμός επιτρέπει την ψευδαίσθηση ότι όλα αυτά είναι πράγματα έργα ανθρώπινης διάνοιας. Επίσης η κυκλοφορία τους δυσφημεί τα υπόλοιπα, αυτά που αντιπροσωπεύουν την κατηγορία και αξίζουν το χαρτί που τυπώθηκαν.
Νομίζω ότι θα μπω στον πειρασμό αργά ή γρήγορα να κατονομάσω κάμποσα από αυτά. Προς το παρόν όμως θα τα περιγράψω μόνον. Σας βλέπω να χαμογελάτε. Δεν είναι διόλου λίγα αυτά που ξέρετε. Κάποια βγαίνουν και στην τηλεόραση.
Η επιτυχία τους με τρομάζει όμως!
Οι κυκλοφορίες τους πιστεύω ότι υπερβαίνουν σε επικινδυνότητα αθροισμένες τις τρελές αγελάδες, τη γρίπη της κότας, το εητζ και την κατάθλιψη.

Αλλά ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Μπορούμε να διαβάσουμε το «Για μια συντροφιά ανάμεσά μας», τώρα που ο συγγραφέας του χωρίς ασυνείδητες τύψεις για τις πολιτικές του εμπλοκές, εξέδωσε ολιγοσέλιδο και πυκνό ενώ λόγω της μεταβολής των συγκυριών δεν διαφημίσθηκε όπως τα προηγούμενα ώστε να το καταστήσουν απωθητικό. Υπάρχουν βιβλία.

Αν τυχόν σαστίσετε στα καράκια όπου πωλούνται προχωρήστε και πάρτε ένα παγωτό. Μπορεί να έχει θερμίδες αλλά οι συνέπειές του για την υγεία είναι πολύ περιορισμένες. Με μια καλή κένωση εκβάλεται. Το θερινό ανάγνωσμα όμως που παριστάνει το βιβλίο, ούτε χωνεύεται ούτε τρώγεται με τίποτε. Και χαραμίζει λόγω συγγένειας σχήματος και τίτλου το προϊόν που μετά τη Βίβλο, το Κοράνι και το Γουτεμβέργιο άλλαξε τη ροή του κόσμου.
Γιατί η ιστορία μας είναι ακόμη η ιστορία ενός βιβλίου.
Και ενός θεού.
Δυστυχώς τα γεγονότα στη γειτονιά μας επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές!