Παρατηρώ τα μπλογκ και αναρωτιέμαι τι αποζητούμε περισσότερο μέσα από τη διαδικασία αυτή.
Την ανάδειξη του εγώ μας? Του ταλέντου μας? Της ιστορίας μας? Κάποιου προβλήματος που μας απασχολεί? Τι τέλος πάντων?
Παρατηρώ τα πολυσύχναστα. Όλα για λίγη παρέα. Κουβέντα άσχετη συνήθως από το ποστ με αφορμή το οποίο γράφονται.
Παρατηρώ τα λιγότερο σχολιαζόμενα. Tα μοναχικότερα. Μια πιο μικρή παρέα.
Για λίγη παρέα και λίγη επαφή με το πληκτρολόγιο.
Τελευταία γνώρισα κάποιους και εγώ.
Νοιάζονται και για το αν δουλεύω, αν χάνομαι με αποζητούν.
Νοιάζομαι για τα παιδιά τους, αν ξέρω ότι έχουν, τις οικογένειές τους, τη μοναξιά τους. Περιμένω να τους δω… λίγες γραμμές χρωματισμένες στην οθόνη.
Φίλοι μου ηλεκτρονικοί θέλω να ψάξω και να μάθω σιγά σιγά
πώς στήνει κανείς μια μεγάλη ηλεκτρονική αγκαλιά,
Πώς μαγειρεύει μακαρονάδα για τους ηλεκτρονικούς του φίλους
Πώς τους κερνάει παγωτό και ουζάκι,
Πώς τους μαζεύει τα ξέστρατα χαμόγελα ή δάκρυα και πώς σαχλαμαρίζουν καθημερινά με τη ρουτίνα της ασφάλειας οι ... ηλεκτρονικοί φίλοι.
πώς κινούν για το ηλεκτρονικό τους αθάνατο νερό
και να σας το κεράσω σε δροσερό ποτήρι...
έτσι καλοκαιράκι που είναι και έχει ζέστες
6 σχόλια:
Γι αυτά που γράφεις Eleni63,
πρόσεξε! Μπορεί να σ' αγαπήσω!
Γεια σου eleni63!
Eγώ,το έγραψα πρόσφτα,πιστεύω πως η οθόνη έχει φωνή!
Πιστεύω πως σιγά-σιγά,αν το θες,μαθαίνεις πίσω από τις λέξεις,να ανακαλύπτεις τη χροιά της φωνής και να τις ντύνεις..
Αναγνωρίζεις τα χνάρια του καθενός..
Τα μυστικά σημάδια του..
Κι όλα γίνονται κι όλα όχι...
Μια περιπέτεια είναι,ένα καρδιογράφημα,που παίζει,πότε πάνω,πότε κάτω..
Πάρε μια αγκαλιά με χειμωνιάτικα κυκλαμινα!
(Αν κάνεις την υπέρβαση και τα πάρεις,όλα συμβαίνουν μετά..
Οπότε περιμένουμε το ηλεκτρονικό ''τραπέζωμα'')
Εγώ πάντως θα φέρω τούρτα ανανά, από τα χεράκια μου - κάποτε είχα κέφι να φτιάχνω τούρτες, τώρα... Να σας γλυκάνω, είναι τόσα τα ζόρια!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ!!!!
Γεια σου Ελένη,
ξέρεις, σου χρωστάω μεγάλη χάρη που "μεσολάβησες" να ξαναγαπηθούμε με την Απουσία μου!!!
Αυτο δεν θα το ξεχάσω ποτέ!
Να που οι "ηλεκτρονικοι φίλοι" μπορεί να γίνουν από δυο χωριά, μπορεί όμως να γίνουνε κι αδέρφια, αρκεί να βοηθησει κάποιος άλλος "ηλεκτρονικός φίλος"!
Το πληκτρολόγιο έχει και "φωνή" και ψυχή και μυαλό. Φτάνει να έχουμε εμείς υπομονή.
Σε φιλώ - με αγάπη
Α.
aphrodite said...
Εγώ πάντως θα φέρω τούρτα ανανά, από τα χεράκια μου
Aν οι τούρτες σου είναι όπως οι προτάσεις που σκαρώνεις και οι λέξεις που σου κατεβαίνουν στο κεφάλι, θα περάσουμε καλά. Εμένα πάντως μου αρέσει και η σοκολάτα.
Η διαδικασία του μπλόγκ τα περιλαμβάνει όλα: ανάδειξη του εγώ, μοίρασμα, δήλωση της μοναχικότητας αλλά και αυτό το "και ΄γω ρε ****το". ΜΑΖΙ με τη διαφωνία, μαζί με τις αντιπαραθέσεις, μαζί με όλα.
Αυτό το "και γω..." είναι άμεσο, μαζικό και ελεύθερο. Δεν προκύπτει μέσα από τα κανάλια της ψυχανάλυσης (π.χ.) ή κάποιας διαδικασίας στρατευμένης στην θεραπεία, στην έρευνα ή στην αυτοεκπλήρωσή της (συνηθέστερο).
Από το καλοκαίρι λοιπόν που αναρωτιέσαι όλα αυτά περί αγκαλιών, μακαρονάδων και ούζων, είναι βέβαιο πως επειδή αυτοί οι ευγενικοί κοινωνικοί και γαστρονομικοί στόχοι έχουν επιτευχθει, κάτι παραπέρα θα έπρεπε να αναζητηθεί.
Δημοσίευση σχολίου