Τετάρτη, Νοεμβρίου 29, 2006

Οι Έλληνες, οι Κύπριοι και οι άλλοι (προκαταλήψεων συνέχεια)


Οι Έλληνες είμαστε μια χούφτα άνθρωποι και δεν ξέρουμε ακριβώς τι και ποιοι είμαστε. Περαστικοί φεύγουμε για τον κόσμο όλο, αλλάζουμε και μισιόμαστε λες για να σβήνουν οι μνήμες. Γκρεμίζουμε μνημεία με πάθος. Απέσβετο κελάλον ύδωρ...
Άλλο πράμα οι Κρητικοί, άλλο οι Μακεδόνες, άλλο οι Καλαματιανοί, Βαβυλωνία !
Μόνον μια γλώσσα μας ενώνει και αυτή πλέον αγγλίζει επικίνδυνα.
Σε αυτούς προστίθενται και οι Κύπριοι. Νέο κράτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση επιτρέπει να έχουμε δύο δικαστές στο ΔΕΚ, άλλους δύο στο ΠΕΚ, επιτρόπους ελληνόφωνους διπλούς…. Ποιος θα τόλεγε. Μια χούφτα ελληνόφωνοι και τόσα πόστα…
Όμως και στα μπλογκ οι Κύπριοι αφθονούν και διακρίνονται. Και στη ζωή και στις επιχειρήσεις. Εχω ένα σωρό ηλεκτρονικούς φίλους Κύπριους πιά.
Με αφορμή σχόλιο του Ανωνύμου θα προσθέσω… ότι ως πελάτες (και οι Κύπριοι είναι σπουδαίοι επιχειρηματίες) μου έχουν αφήσει δυστυχώς κακές εντυπώσεις. Μίζεροι, σφιχτοί, ποζάτοι με άριστα αγγλικά και κακά ελληνικά δεν χάνουν ευκαιρία να σε προσβάλουν λες και τους φταις για κάτι που δεν το ξέρεις. Και ποτέ μα ποτέ δεν αξίζεις τίποτε. Ακριβώς δηλαδή όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες, αλλά με ένα ν στο τέλος!
Είναι σαφές ότι λυπούνται πολύ που εργάζονται στην Ελλάδα ενώ θα όφειλαν να είναι στο Λονδίνο. Ότι περιφρονούν την Ελλάδα και τους Έλληνες βαθύτατα. Ότι είναι συνήθως ασχημούτσικοι και κάπως γκρινιάρηδες. Απολαμβάνουν προνομίων (θυμόμαστε δα από το πανεπιστήμιο...) και είναι πάντα οι αδικημένοι. Ακριβώς δηλαδή όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες. Αλλά με ένα ν στο τέλος.
Είναι παράξενο λοιπόν. Εγώ που δεν τους ξεχώριζα ως φοιτήτρια, που μόνον η προφορά καμιά φορά με έκανε να διακρίνω ποιος ήταν ποιος τώρα τους ξεχωρίζω και όταν μιλούν αγγλικά. Και γενικεύω. Παρότι δεν διαφέρουν σε τίποτε από τους υπόλοιπους Έλληνες.
ΑΥΤΟ είναι προκατάληψη. Διότι, αν μερικοί Κύπριοι που συνάντησα και ήταν όντως λίγοι και ξενιτεμένοι, δεν σημαίνει ότι όλοι οι Κύπριοι είναι κάπως έτσι.
Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Και τούτο ισχύει και για τους Κυπρίους. Και για τους Έλληνες (όποιοι και αν είναι).
Αν κάτι μας ενώνει είναι η γλώσσα. Αυτό αρκεί. Διότι για τα άλλα θα διαφωνήσουμε καθότι είμαστε όμοιοι και σε αυτό: τη μουρμούρα.
Η αφεντιά μου, ως μικρασιατικής καταγωγής μετανάστης, για τους Ελλαδίτες θα μείνει πάντα ξένη. Φυσικά και για τους Κυπρίους.
Μόνο που για μας γλώσσα παιδείας ήταν η γαλλική και η γερμανική. Και τα ελληνικά τα αγαπούσαμε πολύ. Τόσοι λογοτέχνες το αποδεικνύουν. Και μέσα μου η αστική Σμύρνη θα στοιχειώνει, όπως η Αλεξάνδρεια, η Θεσσαλονίκη, η Πόλη, η Πάτρα, τα Χανιά, πόλεις αστικές που διόλου δεν θύμιζαν την αλλοτινή και παντοτινή Αθήνα της μίζας και του ευτελισμού.
Και ΑΥΤΟ είναι όμως προκατάληψη, του ξένου. Οι αστικές μνήμες και οι παιδεία δεν επιτρέπουν την απόρριψη του σύγχρονου χαοτικού αχταρμά. Οι καιροί αλλάζουν, οι άνθρωποι περνούν, κινούνται και φεύγουν.
Θα μείνω πάντα ξένη και χωρίς ρίζες. Περαστική και χωρίς χωριό το Πάσχα, θα διεκδικώ την ανεκτικότητα και την επιείκεια. Θα πεθάνω με τούρκικο επώνυμο και αρχαιοελληνικό όνομα. Όπως τόσοι και τόσοι μικρασιάτες. Δεν θα νοσταλγώ πατρίδες γιατί θα έχω τα φτερά των διομολογήσεων στην πλάτη και θα πετάω όπως οι άνθρωποι που δεν είχαν παππούδες αγρότες.
Θα στεναχωριέμαι με τους Έλληνες και τους Κύπριους που με βλέπουν σαν ξένη, εμέ, το τέκνο της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Δεν θα τους καταλαβαίνω όταν είναι στενόμυαλοι και επιθετικοί. Θα φεύγω όπως ξέρω να το κάνω από τόσες γενιές. Και θα γράφω όπως ξέρω να το κάνω από τόσες γενιές. Αρχέγονη εντολή για μένα η γλώσσα. Αλλά το Πάσχα δεν θα έχω χωριό να γυρίσω.
Εμέ δεν θα με νοιάζει. Και τις προκαταλήψεις θα τις κατακρίνω. Ακόμη και τις δικές μου. Και αν κάτι αγαπώ και αναζητώ στους αδελφούς μου τους Κύπριους και τους αδελφούς μου τους Έλληνες (όποιοι και αν είναι…) θα είναι η κοινή μας γλώσσα. Αυτή που έμαθα να αγαπώ να γράφω και να διαβάζω σαν ύψιστη εντολή, εγώ η ξένη.

15 σχόλια:

david santos είπε...

eleni, parabéns.
You blog is my favourite in GRÉCIA.
IM portuguese.

My blog "SÓ VERDADES"

TO BE KEEN ON YOU BLOG.

HAPPY

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
paragrafos είπε...

Τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις μας, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι αντιστρόφως ανάλογα προς την κριτική μας σκέψης και την ανθρωποκεντρική κουλτούρα μας.

Με αγάπη

Παράγραφος

ΥΓ. Αλλο πράγμα, σε μια στιγμή αδυναμίας να πεις "οι άθλιοι γάλλοι γιατροί" (λόγω προσωπικής τραυματικής εμπειρίας) κι αλλο να ισχυρίζεσαι στα σοβαρά ότι οι γάλλοι γιατροί είναι άθλιοι.

ΕΔΩ θα βρείτε την τραυματική μου εμπειρία και

ΕΔΩ μια αντικειμενική προσέγγιση για την σύγκριση ευρωπαίων και αμερικανών γιατρών.

Με αγάπη

Παράγραφος

dodo είπε...

"Θα στεναχωριέμαι με τους Έλληνες και τους Κύπριους που με βλέπουν σαν ξένη, εμέ, το τέκνο της οθωμανικής αυτοκρατορίας."

Δεν ήξερα ότι συμβαίνει αυτό. Εντυπωσιάζομαι...

anonymos είπε...

Μπρε Eleni63, τι γυρεύεις συ με τσι Παλιοελλαδίτες?

(Για αποφυγή παρεξηγήσεων: Παλιοελλαδίτης στην Μικρασιάτικη διάλεκτο σημαίνει: αυτός που κατοικεί στην Παλαιά Ελλάδα)

Πικρές μνήμες αναβλύζει το κείμενο αλλά δεν είναι δυνατόν να είναι δικές σου! Τώρα πια όποια πέτρα και να σηκώσεις βρίσκεις από κάτω Μικρασιάτη.

Ο ρατσικοτοπικισμός απαντάται εξαιρετικά συχνά σε όσους ομιλούν την Ελληνική γλώσσα. (Κληρονομιά από τον Πελλοπονησιακό πόλεμο?)
Αστείο περιστατικό: Κάποτε γνώρισα έναν μετανάστη-πρόσφυγα από την Κωνσταντινούπολη. Και κάνω το λάθος να του πω: Α! Ώστε είστε Μικρασιάτης! και μου απαντάει με έντονο ύφος: Όχι βέβαια, όχι και Μικρασιάτης! Εγώ είμαι από την Πόλη!
Μάλλον έγινα αυτόματα εχθρός του, χα,χα.

Έχω υπόψιν μια Γερμανοελληνοτουρκική Ευρωπαϊκή συνεργασία που αφορά τα "τέκνα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας". Μήπως είσαι μέσα?

αθεόφοβος είπε...

Γεννημένος στο κέντρο της Αθήνας και εγώ δεν είχα χωριό μέχρι που το διάλεξα μόνος μου και το θεωρώ πλέον δικό μου.

Ανώνυμος είπε...

Νομιζω τα παραλες, η προοπτικη στενη, οι γενικολογες συγκρισεις ευκολες...

Θα σε διαβασω αναλυτικοτερα ομως :)
Φιλικα
IC

ΥΓ
Δεν ξερω πως προεκυψε το θεμα των γιατρων(ασχετο!) και διαφωνω με τη διαφορα ευρωπαιων/αμερικανων γιατρων σε σχεση με "ονειρο" κλπ.
Η διαφορα στην εκπαιδευση τους εγκειται στο γεγονος οτι οι αμερικανοι οφειλουν να ειναι παντοτε ειλικρινεις στον ασθενη (και σε κανενα αλλο εκτος αν ο ασθενης το επιτρεπει + παιδιατρικες παθησεις) και να εξηγουν οσο πιο κατανοητα γινεται το προβλημα χωρις να χρησιμοποιουν ιατρικη λινγκο για να περιορισουν την ενδεχομενη ελλιπη καταρτιση.
Εαν υπαρχει λυση, καθε σοβαρο τριτοβαθμιο πανεπιστημιακο ιδρυμα στον κοσμο ειναι ενημερο για τις εξελειξεις. Το θεμα ειναι οτι στην αμερικη υπαρχουν τα κονδυλια (και ευτυχως).

Συγνωμη για την καταχρηση χωρου.

paragrafos είπε...

IdentityCafe said...

"Εαν υπαρχει λυση, καθε σοβαρο τριτοβαθμιο πανεπιστημιακο ιδρυμα στον κοσμο ειναι ενημερο για τις εξελειξεις. Το θεμα ειναι οτι στην αμερικη υπαρχουν τα κονδυλια (και ευτυχως)."

---------------------------

Μακάρι να είχατε δίκιο! Σπεύδω να σας πω όμως ότι στον τομέα της νευρολογίας η Ευρώπη είναι πολυ πίσω (πανεπιστήμια, νοσοκομεία, γιατροί, μηχανήματα) σε σχέση με τις ΗΠΑ.

Επί τρία χρόνια όλες οι εξετάσεις μας (ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα) εδώ στην Ευρώπη, όπου κι αν πηγαίναμε, έδειχνα... φυσιολογικές! Κι ομως το παιδί είχε δεκάδες επιληπτικά επεισόδια ημερησίως. Οταν πήγαμε στις ΗΠΑ, στο Μέιγιο Κλινικ, και κάναμε Ηλεκτρο-εγκεφαλογράφημα, ο δείκτης πήγε στο κόκκινο!

Ακόμα και τώρα που σας μιλώ, μια άκρως ΦΤΗΝΗ και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΑΤΗ θεραπεία ενάντια στην βαριά φαρμακοανθεκτική επιληψία (για την οποία μιλώ εκτενώς στο μπλογκ μου -η Κετογενική Διαιτα) απουσιάζει από όλα τα πανεπιστήμια της Ευρώπης! Δεν την πιστεύουν, τάχα, και κλείνουν τα μάτια στα αμερικάνικα τεκμήρια!

Ενας φιλος μας, πρόσφατα πήρε την ειδικότητα του νευρολόγου. Κάντε, σας παρακαλώ, μια ερευνα (εμείς την έχουμε κάνει): ψάξτε για βιβλία και ενημέρωση στην Κετογενική Διαιτα. Δεν θα βρείτε. Τώρα τελευταία, κάτι άρχισε να γίνεται.

Την Κετογενική Δίαιτα στην Ευρώπη, δεν την έφεραν οι επιστήμονες αλλά απελπισμένοι... γονείς, των οποίων τα παιδιά θεραπεύθηκαν στις ΗΠΑ.

Τέλος για τη διαφορά νοοτροπίας γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικου σε ΗΠΑ και Ευρώπη, καλύτερα, σε κανέναν να μη το φέρει η ζωή να την επιβεβαιώσει προσωπικά!

Με αγάπη

Παράγραφος

Eleni63 είπε...

Dear mr. Santos, do you read greek?
Wellcome!

Καλοί μου φίλοι, προσπάθησα να συνεχίσουμε την συζήτηση που ξεκινήσατε και με εντυπωσίασε στην εξέλιξή της.
Προσπαθώ και εγώ αθεόφοβε να αποκτήσω χωριό αλλά εις μάτην. Χωριό χωρίς σόι και κανένα αμπέλι δεν υπάρχει. Αλλο το εξοχικό.

Identitycafe καλώς ήρθες από μακρυά.Καμιά φορά χρειάζεται η υπερβολή για έμφαση. Ολος ο ΄χώρος δικός σου.

anonymos είπε...

Παρατηρώ με μεγάλη έκπληξη ότι μια συζήτηση περί των προκαταλήψεων κατέληξε στην απλή αναφορά προκαταλήψεων προσωπικών ή γενικευμένων.

Προκαταλήψεις για "Ευρωπαίους" ή "Αμερικάνους" γιατρούς, για Ανατολικού, Ευρωπαϊκού ή Αμερικάνικου τύπου Ιατρικές Σχολές.

Αγαπητοί μου, στην επιλογή γιατρού ισχύει πάντα ο νόμος της απόστασης. Καλύτερος γιατρός για την περίπτωσή σου είναι αυτός που βρίσκεται όσο το δυνατόν πιο μακριά γίνεται από τον τόπο κατοικίας σου. Και όταν πηγαίνεις σ' αυτόν τον γιατρό διαπιστώνεις με έκπληξη μετά από συζήτηση με τον περιπτερά της γειτονιάς του ότι αυτός σε ένα ανάλογο πρόβλημα βρήκε την λύση σ' ένα καταπληκτικό γιατρό που έχει το ιατρείο του ακριβώς δίπλα από το σπίτι σου!

Ανώνυμος είπε...

παραγραφος τεραστια συζητηση, και δεν ειμαι και νευρολογος και ειμαι σιγουρος οτι ως αμεσα ενδιαφερομενοι το εχετε εξαντλησει το ζητημα.(Aπ οτι ξερω ομως τα ΕΕΓ ειναι παντου ιδια στον κοσμο, αλλωστε ειναι αρχαια διαγνωστικη μεθοδος. Καποιος πρεπει να εχει επισοδειο επιλειψιας οταν γινεται το ΕΕΓ για να δειξει η να ειναι σε status epilepticus το οποιο ειναι medical emergency).
Η νοοτροπια επαναλαμβανω εχει να κανει με την εκπαιδευση, τα γνωρισα και τα δυο συστηματα, δεν ειναι δηλαδη καφροι οι ευρωπαιοι και σωστοι οι αμερικανοι. Σαφως δεοντολογικα το αμερικανικο συστημα ειναι κορυφη, υπαρχει σεβασμος του ανθρωπου και της αξιοπρεπειας του κατι που ΛΕΙΠΕΙ απο την ευρωπαικη ιατρικη ΠΑΙΔΕΙΑ!
Πρεπει να σου πω οτι αν υπαρχει ενα καλο απο το να ζεις στο εξωτερικο ειναι οτι καποια στιγμη βλεπεις τα πραγματα πιο σφαιρικα, δηλαδη οι αρχικες προκαταλειψεις εξαφανιζονται, ο αρχικος εντυπωσιασμος για πραγματα που γινονται αλλιως αναγνωριζεται αλλα φθινει με την παροδο του χρονου καθως το συστημα ισορροπει και μπορεις να διακρινεις πραγματα που δεν εβλεπες πριν, εδω κι εκει, ασχημα και καλα...
Το μπλογκ δεν ειναι ιατρικο και δεν θα επανελθω επι του ζητηματος, ευχομαι οτι καλυτερο στο παιδι και κουραγιο και επισης ευχαριστηρια ξανα στην χοστ που μας αφηνει να παρλαρουμε ασχετως...
Φιλικα!
IC

anonymos είπε...

Είπε ο IC:"ευχαριστηρια ξανα στην χοστ που μας αφηνει να παρλαρουμε ασχετως"

Αν μπορεί ας κάνει διαφορετικά. Άσε που δεν θέλει. Την βρίσκει να μας νιώθει να χτυπιόμαστε, δεν το βλέπετε?

Κάνω μια έκκληση: αφήστε τις προκαταλήψεις στην άκρη τουλάχιστον όταν κάνετε συζήτηση γιαυτές. Εκτός αν προσπαθείτε να δώσετε τον ορισμό τους.
Αφήστε επίσης στην άκρη την συζήτηση για συγκεκριμένες προκαταλήψεις. Διότι θα συνεχίσουμε την συζήτηση προκατειλλημένοι. Χα, χα.

Eleni63 είπε...

indentity cafe Παράγραφε, εμείς ευχαριστούμε για την συζήτηση αυτή. Μια αφορμή είναι ένα ποστ.

Aνώνυμε πάντα επίκαιρος και σωστός.

Gitsaki μου ευχαριστώ για τον ωραίο σου λόγο. Εγώ χωριό δεν θάβρω είναι σίγουρο. Τόπος μου είναι μόνον τα πλάσματα που αγαπώ και με αγαπούν. Τόπος μου είναι και ο λόγος. Οπως συμβαίνει στους αιώνιους μετανάστες και απόδημους.
Καλό μήνα σε όλους!

anonymos είπε...

Paragrafe, η νευρολογία δεν είναι το φόρτε μου αλλά έψαξα και βρήκα ότι στην Ευρώπη έχει γίνει αρκετή δουλειά πάνω στο θέμα της κετογενικής δίαιτας.
Εδώ θα βρεις ένα μικρό δείγμα.
Αν θέλεις είτε εσύ είτε ο οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται μπορεί να επισκεφτεί την διεύθυνση Entrez-PubMed και να ενημερωθεί για όλες τις τελευταίες εξελίξεις πάνω στο θέμα.

Όπως βλέπεις μόνο η έρευνα μπορεί να αντιμετωπίσει την προκατάληψη.