Κυριακή, Σεπτεμβρίου 17, 2006

και...."To παιδί "

· Αγόρι μου πόσο χαίρομαι πολύ που σε συναντώ. Τι όμορφο παλικάρι που έγινες, ίδιος η μανούλα σου. ………….
· Φυσικά την ήξερα τη μανούλα σου.
………………
· Φυσικά και την γνώρισα και δεν την ξέχασα ποτέ.
………………
· Είναι φυσικό να μην τη θυμάσαι. Ήσουν μωράκι που χάθηκε. Όπως το λες … την ώρα που σου ετοίμαζε την κρέμα για να φας. Ναι, πράγματι εκείνη δεν πολυέτρωγε έχεις δίκαιο.
…………………..
· Με ρωτάς πολλά μαζί. Μα την αλήθεια η μανούλα σου ήταν το ωραιότερο κορίτσι που συνάντησα στην Ελλάδα. Και φωτομοντέλο δεν είχα δει τόσο όμορφο. Έλεγα όταν την είδα ότι ήταν σαν τα μοντέλα που έβλεπα στο εξωτερικό. Δουλέψαμε στην ίδια δουλειά για καιρό. Όχι, όχι εκείνη ήταν πιο μικρή. Την χάζευαν όλοι. Τους έτρεχαν τα σάλια, όπως το λες. Της έφερναν κάθε μέρα τούρτες και γλυκά, όλοι οι άνδρες. Μα φυσικά το ξέρω γιατί εγώ τα έτρωγα. Εκείνη περιοριζόταν σε κανένα βραστό αυγό. Είχε μεγάλη αγωνία για την εικόνα της. Ντυνόταν άψογα. Και επειδή λυπόταν που την έλεγαν «χαζή», όπως συμβαίνει συνήθως με την όμορφες κοπέλες, ήθελε να σπουδάσει και όλο έγραφε επιστολές σε σπουδαία πανεπιστήμια.
…………..
· Τις φίλες της ? όχι δεν τις ήξερα. Σου λέω μόνο στη δουλειά την έβλεπα. Γνώρισα αργότερα αρκετές κοπέλες που την ήξεραν και συζητούσαν το χαμό της. Πράγματι τη ζήλευαν πολύ. Πράγματι υπέφερε από τις κακίες. Δεν έχει σημασία πόσος βαθμός αλήθειας υπήρχε σε όσα έλεγαν. Προσωπικά εμένα δεν με ένοιαζε. Μου άρεσε που την κοίταζα στο γραφείο που στόλιζε το χώρο. Μου έφθανε. Τα άλλα δε με ενδιέφεραν. Είχα και τα δικά μου να σκεφθώ.
………………..
· Όχι στο γάμο δεν με κάλεσαν. Έμαθα ότι ήταν σπουδαίος. Ούτε το μπαμπά σου τον γνώρισα ποτέ. Τον είδα μόνον στην κηδεία. Σκεπτόμουν για χρόνια μετά πόσο άδικη είναι η ζωή. Εγώ έτρωγα και τούρτες, είχα και ένα σωρό φλερτ, αγάπησα και με αγάπησαν και ζω ακόμη. Εκείνη την πήρε ο άνεμος πριν προλάβει να φάει ένα μεζέ από τη ζωή. Ήταν τόσο μα τόσο ευάλωτη σε όλα. Φοβόταν τόσο μήπως χαλάσει η εικόνα της και έτσι μια μέρα χάθηκε πριν φθαρεί.
…………………..

· Όχι μη το λες. Σίγουρα σε αγαπούσε. Η αγάπη της για σένα δεν έχει σχέση με την καρδούλα της που δεν άντεξε. Όχι δεν μου το είπε ,αλλά το φαντάζομαι… …………….
· Καλά μην εκνευρίζεσαι. Έχεις τα δίκια σου να είσαι θυμωμένος. Ούτε μπορείς να είσαι σίγουρος ότι αν ήταν 100 κιλά θα έμενε κοντά σου. Μπορεί και να ήταν γραφτό.
…………….
· Εγώ τι θα έκανα?
· Μα εγώ αγόρι μου, μην με παρεξηγείς που σε λέω έτσι, εγώ δεν έκανα παιδιά. Ενώ εσύ γεννήθηκες, υπάρχεις. Γιατί? Γιατί εγώ ήμουνα έξυπνη έλεγαν, και μετά έφευγαν οι μπαμπάδες. Και εγώ δεν ήθελα τέτοιους μπαμπάδες για το μωρό μου… Γι’αυτό σου λέω μη θυμώνεις και παραπονιέσαι.
…………….

· Α! καλώς το Μανώλη. Χαίρομαι που σε γνωρίζω Μανώλη. Δεν είναι απλώς ένας φίλος σου? Εν τάξει εμένα δεν με νοιάζει. Να με νοιάζει? Τι εννοείς? ……………………..
· Μα δεν είναι λόγια αυτά παιδιά. «Μόνοι μας οι άνδρες!»

Ποτέ με γυναίκα να κάνω έρημα παιδιά και μόνα?
· ….
· Να περνάτε λοιπόν καλά, παρέα και να ζείτε τη ζωή. Ε! όχι σαν εμένα, δεν εννοώ αυτό. Σίγουρα όχι μόνον βραστά αυγά και κοτόπουλο. Μα φυσικά και τούρτα και καριόκες και από όλα τα γλυκά και τις σοκολάτες. Και εκδρομές, και παρέες, και χαρές.,.. έχετε δίκαιο όλα. Όλα είναι η ζωή.
· Και τα παιδιά?
· Εν τάξει, εν τάξει, η φωνάζετε.... Όχι λοιπόν στα παιδιά!
................

16 σχόλια:

dodo είπε...

Και τούρτα και εκδρομές και γλυκά. ΚΑΙ παιδιά!...

Кроткая είπε...

Συμφωνώ με τον Dodos!
σνιφφ!

Nyktipolos είπε...

Ελένη, έχεις e mail?

zinon είπε...

Τι σου είναι φίλε μου ο άνθρωπος:

Βλέπει μια ωραία κοπέλα και αυτομάτως το κλισέ: ωραία, αλλά μάλλον είναι χαζή!!!

Αντίστοιχα η έξυπνη δε βλέπεται…

Και φυσικά κανένας δεν κοιτάει τα χάλια του. Δεν προλαβαίνει, έχει να ασχοληθεί και να επισημάνει τις αδυναμίες των υπολοίπων…

Για αυτό συμφωνώ και γω με την άποψη σου Ελένη. Απλά ζήσε όσο καλύτερα μπορείς!!!

Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει και δεν το απολαμβάνουμε ή δεν το ζούμε, όπως καταλαβαίνουμε και θέλουμε εμείς είναι πολύτιμο. Το να το χάσουμε αμαρτία μεγάλη!!!

Οι καλοθελητάδες ούτως ή άλλως θα σε κράξουν…

Nyktipolos είπε...

Διαβάζοντας ξανά το σχόλιό μου μου φαίνεται εύκολα παρεξηγήσιμο :)))


Απλά ήθελα να σου πω κάτι για τα κείμενά σου ιδιαιτέρως, αν το θέλεις βέβαια!

Eleni63 είπε...

Nυκτιπόλε έχω αλλά είναι χωρίς ψευδώνυμο, στο έστειλα ήδη.
Και δεν σε παρεξηγώ καθόλου.
Μακάρι να μου κάνεις όσα σχόλια θές.

Eleni63 είπε...

Γειά σου Ζήνων σε χάσαμε.
Δόδο πάω να δω καινούργια σχέδιο. Αμέσως τρέχω.
Κροτούλα πώς πάνε τα παπούτσια? τα φόρεσες?

anonymos είπε...

-------------

anonymos είπε...

Μεγάλο πρόβλημα, να πρέπει ν' ανοίξεις λογαριασμό μόνο και μόνο για να κάνεις ένα σχόλιο. Τι κόλημα κι' αυτό με τους ανώνυμους αναγνώστες, τους τύπους του περιθωρίου! Έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι "συγγραφείς" ανώνυμοι δεν είναι?

Τέλος πάντων, ελενι63, έχει να με συνεπάρει έτσι τρόπος γραφής από τότε που διάβαζα Σαρτρ.

Ο ανώνυμος

Eleni63 είπε...

ανώνυμε αναγνώστη σε ευχαριστώ γι'αυτό που λες. Δοκίμασα να κάνω μια σειρά ποστ για την οικογένεια. Πίστευα ότι αυτό ήταν το πιό αυθόρμητο και το πιό άτεχνο. Η ευθύνη όλη στην δίαιτα της Κροτ που μου θύμησε αυτή την αληθινή πεντάμορφη κοπέλα με το αυγό της. Φυσικά η ιστορία άλλαξε ουσιαστικά. Η κοπέλα όμως υπήρξε.

Stavros Katsaris είπε...

Καταπληκτικά κείμενα το ένα καλύτερο από το άλλο!

Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την παρουσία σου στο blog μου!

Кроткая είπε...

αποτελώ πηγή ΤΕΤΟΙΑΣ έμπνευσης; Να το πάρω πάνω μου, δηλαδή; Τι τιμή!!

Τα παουτσάκια ΤΕΛΕΙΑ, τα φοράω από στες συνεχώς!!! :) καινούριο κοσκινάκι, βλέπεις!!!

αθεόφοβος είπε...

Υπάρχουν και μπαμπάδες που παίρνουν έξυπνες γυναίκες.
(Τι νόμιζες χρυσό μου ότι θα γράψω ότι δεν είσαι έξυπνη γυναίκα όταν παρακολουθείς τι γράφω; )

Eleni63 είπε...

Σταύρο καλά θα κάνεις να συνεχίσεις την προσπάθεια με τα λουλούδια που είναι και πρωτότυπη και σπουδαία. Εγώ προς το παρόν μόνο δοκιμές κάνω, και χαίρομαι που με αγαπάτε.

Κροτ προαφανώς από την ώρα που ξεκίνησα αυτό το παιχνίδι η παρουσία σου ήταν η πιό ζωηρή, αυθόρμητη και χαρούμενη οπότε και ο καθένα κάνει κέφι να σου φτειάξει μια ιστορία (αντί να σε στρώσει στη δίαιτα..).Πάντως στου Μαξίμου σε μισούν για τα καμώματα σου με την Τρελλή Αδαμαντία.

Αθεόφοβε φυσικά και σε διαβάζω παρότι τελευταία πολύ περιτομή και κλειτοριδεκτομή και φοβάμαι. Βέβαια γι'αυτό φταίει περισσότερο ό άλλος μου φίλος (συστάσεις της Κροτ...) ο ΟVi που ακόμη να τελειώσει το παραμύθι του.
( βρε παιδιά ακόμη δεν μπορώ να φτειάξω ένα λινκ να διευκολύνω τα πράγματα και λέτε για εξυπνάδες... αυτιστικό σκέτο το κακόμοιρο!)

Nyktipolos είπε...

eleni δεν το πήρα...

Кроткая είπε...

Ελενίτσα, ξέρεις πού το έχω γραμμένο το Μαξίμου; Σίγουρα όχι εκεί που έχω τοποθετήσει εσένα. Και ζουλεύει το Μαξίμου, χεχεχε!

Αν χρειάζεστε βοήθεια με τα λινκς, στείλτε mail και κάτι θα κάνουμε και για εσάς, Κυρία μου!