Τετάρτη, Ιουλίου 12, 2006

Lila Pause και Βασικός Μέτοχος! Σκέψεις για την 14η Ιουλίου.


Συνταγματική προστασία των εταιριών από κρατικές αυθαιρεσίες ζητά ο ΣΕΒ. Παράδειγμα προς αποφυγήν ο «Βασικός Μέτοχος» τόνισε ο Πρόεδρος του Συνδέσμου κ. Δ. Δασκαλόπουλος…Ημερησία 12/7/06

Στην Ελβετία το Σύνταγμα λαμβάνει πρόνοια για τις αγελάδες. Είναι φυσικό, αποτελεί εθνικό τους πλούτο. Είναι και συμβολικό. Αν οι Ινδοί τις έκαναν ταμπού, οι Ελβετοί τις αγκάλιασαν στο Σύνταγμα. Στην Ελλάδα μετά την γνωστή "υπόθεση Ανδρεάδη" και την καταδίκη μας στο Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, μετά πολλές άλλες ανάλογες υποθέσεις, ρυθμίζεται συνταγματικά το ασυμβίβαστου του «βασικού μετόχου» στο άρθ. 14.9 Σ. Ποιος είναι ο λόγος? Μας είπανε η διαπλοκή. Η ρύθμιση του άρθ. 14.9 ήταν εξαρχής και για τον αδαή προβληματική και εσφαλμένη. Γιατί τόσοι σοφοί νομικοί ομόφωνα τη στήριξαν? Γιατί στην Ελλάδα η ισχύς (του χρήματος, του τύπου) διώκεται με τόση ευκολία?

Θα μπορούσαν να γνωμοδοτήσουν για το θέμα πολλές επιστήμες.Το να διώκει ένα Σύνταγμα τον πλούτο και να ρυθμίζει την απαξία του είναι παρανοϊκό σε φιλελεύθερα καθεστώτα. Ιδίως αν αυτό το ενισχύουν ηγέτες που λατρεύουν την αμερικάνικη σημαία, σπούδασαν στην Αμερική και δηλώνουν φιλελεύθεροι. Οι εθνικοί ψυχίατροι δεν μίλησαν για το θέμα. Προτίμησαν να κρατήσουν ένα υπουργείο και την ησυχία τους.

Το να διώκει ένα φιλελεύθερο καθεστώς την ελευθεροτυπία, αποστερώντας την από πόρους είναι αντιδημοκρατικό. Αν επιδοτούντο όλες οι εφημερίδες από κρατική διαφήμιση θα διαβάζαμε μόνον Ριζοσπάστες ή ανάλογα έντυπα. Τι ενοχλεί ο ιδιωτικός πλούτος την ελευθεροτυπία? Οι εθνικοί δημοσιογράφοι συντάχθηκαν με τις διώξεις των «βασικών μετόχων». Προτίμησαν να κρατήσουν ένα υπουργείο και την ησυχία τους.

Το να ρυθμίζεται σε ένα Σύνταγμα μια διάταξη σε ευθεία αντίθεση με το κοινοτικό δίκαιο ένα θέμα που είναι γνωστό ότι θα «πέσει» ήδη από το 1995 όταν ρυθμίσθηκε νομοθετικά και κινδύνεψε δικαστικά είναι απλή και αδικαιολόγητη άγνοια. Οι εθνικοί συνταγματολόγοι συνήνεσαν. Προτίμησαν να κρατήσουν ένα υπουργείο και την ησυχία τους.
Χωρίς να σημαίνει ότι θεωρώ ορθό να εκβιάζεται από τον τύπο ο πολιτικός βίος της Χώρας, θα άφηνα τον πολιτικό βίο να διατηρήσει την ηθική του ακεραιότητα από τη μια και τον τύπο τη δική του από την άλλη.Το ζήτημα παραμένει.
Μια ρύθμιση στο Σύνταγμα που "δείχνει" συγκεκριμένα πρόσωπα.Αυτό είναι για μένα ένα μεγάλο θέμα. Πρόσωπα και όχι αγελάδες όπως στην Ελβετία, ή αξίες. Ένα Σύνταγμα που φθονεί, όπως ο καθένας μας, και το δηλώνει με λέξεις στο κείμενό του. Ένα Σύνταγμα που επιθυμεί να διώκονται συγκριμένοι πολίτες και επιχειρήσεις ως ασυμβίβαστοι. Η λέξη αυτή τέθηκε με αφθονία στην αναθεώρηση του 2001. Ασυμβίβαστο.Οι κανόνες του ανταγωνισμού χρησίμευσαν σε πολλές φιλελεύθερες δημοκρατίες για την εκβιαστική συχνά ηθικοποίηση των συναλλαγών. Στην Ελλάδα το προνόμιο είναι στο Σύνταγμα. Το μεγάλο εθνικό καλαμάρι προγράφει ότι το θίγει… στο χαρτί.Θα επισήμαινα ακριβώς το αυτό αν το Σύνταγμα, αντί πχ να απαγορεύει τα βασανιστήρια «έδειχνε» συγκεκριμένο πρόσωπο ως βασανιστή και τόνιζε ότι το κακό πρέπει να πέσει και στα παιδιά του.
Ετσι φθάσαμε και στις εθνικές ύβρις. Στους νταβατζήδες με ονοματεπώνυμο. Λιλα Πάουζε. Αγελάδα με ονοματεπώνυμο. Διαπλοκή με ονοματεπώνυμο. Από θεσμικά χείλη. Φιλελεύθερα. Αν δεν είχε στηριχθεί η θέση αυτή και από το ΠΑΣΟΚ θα έλεγε κανείς ότι είναι κληρονομικό.Και το Σύνταγμα προς το παρόν περιγράφει πρόσωπα και τα παιδιά τους. Αν αύριο είσαι εσύ?Αν δεν κατάφερε ένας ισχυρός και η φαμίλια του να εξορίσει τις «κατάρες» από τους Κανόνες, τις κατάρες που στρέφονται εναντίον του, τι θα κάνει η κυρία Μαρία? Τι θα κάνει ο κύριος Αγρόν? Τι θα κάνω εγώ?Τα εκδικητικά νομοθετήματα έστω και αν λέγονται Συντάγματα, τα εμπαθή χαρτιά δεν μπορούν να έχουν θέση σε οποιαδήποτε Δημοκρατία.Θα ήταν πολύ πιο λογικό να προστατευθεί συνταγματικά η εθνική μας φέτα ή ο χαβαλές παρά να διωχθεί κάποιος συγκεκριμένος επιχειρηματίας, καλλιτέχνης, πολιτικός...
Ο κύριος λόγος που πρέπει λοιπόν να γίνει η αναθεώρηση είναι η διαγραφή των διατάξεων με ονοματεπώνυμο από τον Καταστατικό Χάρτη.

Αύριο θα μπορούσα να είμαι εγώ, ή το παιδί μου που έχει σύνδρομο ντάουν. Αν δεν μπορεί το Σύνταγμα να προστατεύσει το κεφάλαιο τι να περιμένει ο αλβανός μετανάστης και ο σημαιοφόρος γιός του?… η επιστήμη σιγά.Προτίμησε να κρατήσει ένα υπουργείο και την ησυχία της.

Κι όμως το Σύνταγμα είναι πρώτα πρώτα σύμβολο. Και ως τέτοιο θα όφειλε να θυμάται τις αρχές της δημοκρατίας.
LIBERTE, EGALITE, FRATERNITE
Που είναι η φρατερνιτέ, η εθνική αλληλεγγύη?
Το κείμενο αυτό αφιερώνεται σε όσους θεωρούν ότι στην Ελλάδα πάσχουν οι αδικημένοι της φύσης και οι ανήμποροι.

8 σχόλια:

zinon είπε...

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η θέση (υπουργείο) και η αίσθηση της εξουσίας είναι πολύ γλυκές. Το ίδιο και ο λήθαργος, στον οποίο πέφτουν αυτοί που τις αποκτούν.

Κι εσείς αναρωτιέστε, για ποιο λόγο δε σκέφτονται οι εθνικοί δημοσιογράφοι, ψυχίατροι συνταγματολόγοι κ.ο.κ.

paragrafos είπε...

Αγαπητή Ελένη,

σχετικά με τη σιωπή των καθ΄ ύλην αρμοδίων έχω να πώ: "το σκυλί, εκεί που τρώει, αλυχτάει".

Σωστά τα λέει zinon.

Με αγάπη

Παράγραφος

Ρωξάνη είπε...

Με συγχωρείς Eleni63 αλλά δεν θα κάνω σχόλιο γι αυτό σου το ποστ μα για το προηγούμενο. (Για τους 4 σοφούς.)

Ελπίζω να μην πειράζει.

Δεν θα πω πολλά. Μονάχα πως: από την πρώτη έως και την τελευταία λέξη σου, για τις τέσσερις αυτές υπάρξεις, σε ευγνωμονούσα.

Σημειώνω - για να τονίσω περισσότερο την ειλικρίνεια αυτών που γράφω - πως δεν συμφωνώ πάντοτε μαζί σου.

Να είσαι καλά!

Eleni63 είπε...

Hliodendron said...
Σημειώνω - για να τονίσω περισσότερο την ειλικρίνεια αυτών που γράφω - πως δεν συμφωνώ πάντοτε μαζί σου.


και εγώ θα διεκδικήσω σθεναρά το δικαίωμα της διαφωνίας σου με κάθε τρόπο, το οποίο μου δίνει χαρά και διδαχή
Το επόμενο ποστ αφιερώνεται στο Ηλιοδενδρο

Ρωξάνη είπε...

Έχω την εντύπωση πως μετά από τα αποψινά θ'αλλάξεις γνώμη Eleni63.

Μην εγκλωβιστείς σε αυτό που είπες.
Εγώ σε ευχαριστώ έτσι κι αλλιώς για τη σκέψη.

Nyktipolos είπε...

Αφού πούμε ότι το πρόβλημα της διαπλοκής και το διαρκώς αυξανόμενο πρόβλημα της "κατάλυσης της δημοκρατίας" από ισχυρά οικονομικά συμφέροντα είναι υπαρκτό, να συμφωνήσουμε ότι δεν λύνεται με φωτογραφικές διατάξεις στο σύνταγμα.

Το πρόβλημα βέβαια παραμένει και είναι πρόβλημα που απασχολεί όλες τις σύγχρονες δημοκρατίες.

advocatus diaboli είπε...

Ασχετο; Θυμάμαι μια γαλλική διαφήμιση που έλεγε liberte, egalite, caviar (χαβιάρι). Μια και το 1-1-4 δεν είναι πλέον ούτε ανάμνηση...

Το σωστό να λέγεται είπε...

Ευχαριστώ αγαπητή Ελένη για την αφιέρωση κάτω-κάτω στους αδικημένους της κοινωνίας, τα παιδιά και τους ανθρώπους με "ειδικές ανάγκες".